Dag 21

Gisteravond zijn we met de nachttrein vertrokken uit Pingyao. Om 18.00 uur kregen wij van de serveerster van het hotel een fax, waarop de treinkaartjes waren geprint. De trein zou eerder vertrekken, i.p.v. 23.00 uur werd het 20.40 uur! Wij snel wat gegeten, want de chauffeur zou ons om 20.00 uur ophalen. We hadden allebei het idee dat we met de gefaxte treinkaartjes niet het perron op zouden komen, aangezien ze hier nogal streng zijn op de stations, maar dat bleek geen probleem. Eenmaal op het perron moesten we netjes in een rij en achter de lijn gaan staan voor de plek waar wagon 7 aan zou komen, het gedeelte met de slaapcabines (softsleepers). Ook in de rij stond een groep van 18 Nederlanders. We hoorden al snel dat een aantal over het onderwijs aan het praten waren, dus Mark en ik deden net of we gek waren. In de slaapcabine zijn 4 bedden, dus waarschijnlijk zouden wij deze wel met 2 mensen uit de groep moeten delen. Het bleek een stel in de leeftijd van onze ouders. Heel leuk mee gepraat en een biertje mee gedronken (ja, ik ook!). Rond 23.00 uur zijn we gaan slapen, maar dat ging nog niet zo makkelijk. De thermometer in de cabine gaf 30 graden Celsius aan, dus we waren alle 4 'bang' dat we zouden stikken die nacht. Dan het raam maar open. Het koelde wel af, maar het geluid van de trein en het getoeterd hield ons wel even wakker. Uiteindelijk toch redelijk goed geslapen.

Vanochtend kwamen we dus om 7.30 uur aan in de stad Xi'an. In deze stad wonen 7 miljoen mensen en het is de helft van de oppervlakte van Beijing. Gezellig vol dus! De gids stond ons op te wachten en we hebben eerst ingecheckt in het hotel. Er was nog tijd om even te douchen en te ontbijten, want dat was echt wel nodig na die treinreis. Om 9.00 uur vertrokken we naar de 'Grote Wilde Gans Pagode'. Deze grote pagode is gebouwd om religieuze geschriften in op te slaan. We hebben natuurlijk de 264 treden beklommen om van het mooie uitzicht te genieten.
Daarna verder naar het 'Historisch Museum van Shaanxi´, met meer dan 37.000 objecten. Sommige dingen komen zelfs uit de prehistorie. Een heel mooi museum, maar vooral ook weer erg druk. Studenten hebben in de vakantie gratis toegang tot het museum, dus er stond een lange rij. Gelukkig ging de gids voor ons in de rij staan. Na een uurtje zat de geplande tijd erop, en dat vonden Mark en ik wel prima. Na honderden oude potten en ketels hadden we het wel gezien. Voordat we gingen lunchen bezochten we de fabriek waar ze de terracotta poppen van het bekende terracotta leger namaken. Tenminste, wij dachten dat het de fabriek was, maar het bleek gewoon een grote souvenirhal te zijn. Je kreeg helemaal niet te zien hoe ze de poppen maken. We werden meteen naar de souvenirs geleid. Wel een beetje jammer, maar we hebben ons toch weer laten verleiden. Zij blij, wij blij.

De lunch was in een grote hal met zo´n beetje alle andere toeristen die op dat moment in Xi´an waren. De gids wilde ons eerst op een soort van podium aan een tafeltje plaatsen, maar dat sloegen wij maar af. Het eten was prima. Naast de hal was een nog grotere ruimte met nog meer souvenirs. Ook exact dezelfde terracotta poppetjes waren hier te koop. En weer hebben we ons laten verleiden, uiteraard na enig afdingen!

Het middagprogramma bestond uit het bezoek aan het (echte!) Terracottaleger, volgens de Chinezen zelf het achtste wereldwonder. In 1974 werd het leger van 7000 terracottasoldaten ontdekt door een boer die een bron aan het zoeken was. De oude boer zat vandaag trouwens handtekeningen uit te delen als je het boek van hem kocht. De man is nu 87 jaar oud. In 3 grote hallen worden de opgravingen tentoongesteld. Het was erg indrukwekkend! Vooral het verhaal dat de toenmalige keizer 2200 jaar geleden dit leger heeft laten maken voor in zijn graftombe. 37 jaar lang hebben 700.000 arbeiders aan het leger gewerkt, Toen de keizer overleed werden de arbeiders en de bijvrouwen van de keizer levend meebegraven, zodat de locatie en het ontwerp geheim zouden blijven. Ongelofelijk! Er word nog steeds gewerkt aan de opgravingen, want er moet nog veel meer in de grond zitten.

Het avondeten was weer erg leuk vanavond. We zijn een zijstraatje ingelopen, waar we in een restaurantje echt Chinees hebben gegeten. Er stonden zes verwonderde mensen naar ons te kijken (en te bedienen) en gaven ons de Chinese menukaart. ´You want this` zei de jongen en wees iets aan! Natuurlijk geen idee wat er stond. We konden wel uitleggen dat we niet te pittig eten wilden en geen vis. Pittig was het wel, maar geen vis. De enorme kipschotel was erg lekker, maar de kippentenen en kippenkop die er ook nog tussen zaten hebben we even aan de kant gelegd.

Na het eten hebben we nog even over de plaatselijke markt gelopen. Iedereen keek ons aan en wij keken vriendelijk terug. Het is echt leuk om te zien. Iedereen zit op straat te eten, spelletjes te spelen, te verkopen. Het is in onze ogen echt een vieze boel, maar die mensen leven dus zo.

In de supermarkt heeft Mark net een ´echt´ Rado horloge voor 7.80 euro gekocht! Hij (en de man die het horloge verkocht) is er helemaal blij mee!