Dag 1, 18 juli 2010

Lima, 18 juli 2010

Gisteravond voordat Stefan en Brenda langs kwamen nog even de site van Buitenlandse Zaken bezocht over de reisadviezen... Een lekker opbeurend verhaal over berovingen, zakkenrollers, voorzorgsmaatregelen, onveiligheid en 'express ontvoeringen', dat zijn ontvoeringen waarbij buitenlandse toeristen korte tijd en met soms zeer veel geweld van hun geld etc. worden beroofd. De stemming was gezet!

Vanmorgen vroeg (nou ja voor onze doen dan) opgehaald door Mart en José. 7 uur stonden ze voor de deur. Het was op Schiphol behoorlijk druk, maar ondanks dat verliep het inchecken erg snel. Ook het boarden ging soepel, aan de rij leek in eerste instantie geen einde te komen, maar na de veiligheidscheck konden we in een keer doorlopen naar onze stoelen. Gisteren bij het online-inchecken kon ik nog kiezen voor 2 plaatsen bij de nood-uitgang, voor een paar euro extra p.p. zouden we dan geen stoelen voor ons hebben. Op eerdere vluchten hadden we daar ook voor gekozen en dat was eigenlijk wel heel goed bevallen, dus nu ook meteen van stoel gewisseld, geweldig kan ik melden! Het leuke is dat er bij het opstijgen en landen ook een stewardess tegenover je zit, heb je meteen leuk contact mee. Ze had nog een paar goede tips voor een dagje Lima. Uiteraard ook even naar de veiligheid in Peru gevraagd, volgens haar viel het allemaal wel mee, maar als lang, blank, blond persoon val je gewoon op in een land waar de gemiddelde inwoner 1.70 meter is en zwart haar heeft. 's Avond bleek dat ze inderdaad gelijk had.

De vlucht verliep heel erg soepel, een paar films, paar series en drie maaltijden zorgden ervoor dat we voor we het wisten boven Zuid-Amerika zaten. Boven de Andes nog een beetje turbulentie, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Op het vliegveld worden we opgewacht door een agent van de reisorganisatie. Er is nog een stel uit Westwoud, dat met dezelfde reisorganisatie naar hetzelfde hotel gaat, maar we gaan beide in een apart busje naar Miraflores. We krijgen een halve stadstour omdat er een parade gaande is, op geheel traditionele wijze discussiëren de chauffeur en de reisleider over 'de te nemen route'. De eerste indruk van Lima valt niet mee, het is niet echt een mooie stad. Veel huizen die er wel redelijk uit zien hebben een muur met daarboven elektriciteitsdraden als beveiliging... De meeste gebouwen hebben dat echter niet nodig, aangezien je daar als inbreker toch niet naar binnen zou willen gaan! Nee, mooi is anders! Ook Miraflores, de wijk van Lima waar wij nu verblijven zou ik op het eerste gezicht niet echt mooi willen noemen.

We zitten in een hotelletje, een omgebouwd huis. Op zich erg mooi! Dat het in de kamer ruikt naar een muffe kerk nemen we maar even op de koop toe, trouwens ook dat de geluiden van de douche (en wc) in de lobby van het hotel hoorbaar zijn ook. Daar kwamen we achter toen Susanne 'haar neus snoot' en ik nog even iets ging vragen bij de lobby :-). We hebben nog even de parade bezocht waarvoor we eerder moesten omrijden. Grappig dat je achteraan staat en met gemak alles kan zien, ik kan zelfs over de meeste ouders met kinderen op hun schouders heen kijken. Na korte tijd houden we het voor gezien, met de berichten van gisteravond in mijn achterhoofd voel ik me nog niet helemaal op mijn gemak, mijn vertrouwen in de Peruanen moet echt nog even groeien... Nog even een klein winkeltje in gedoken om een paar blikjes cerveza en een fles water te kopen en dan naar bed. Het is ondertussen half drie 's nachts, Nederlandse tijd, dus we gaan zo het bed maar eens uitproberen! Morgen de eerste echte dag in Peru!