dag 22, 8 augustus 2010

Ollantaytambo, 8 augustus 2010,

Gisteravond bij het ontbijt heeft de groep waarmee we de trail gelopen hebben besloten dat we vanmorgen om 6.00 uur de bus naar boven, naar Machu Picchu, nemen. Op die manier kunnen we getuigen zijn van de zonsopkomst, boven op de berg. Dit betekent wel (weer) vroeg op, om 5.15 uur gaat de wekker. Voor het eerst deze vakantie heb ik even geen idee waar ik in godsnaam ben :-). We besluiten een last-minute ontbijtje te nemen, door om 5.45 uur naar beneden te gaan. Eenmaal beneden blijkt dat we voor het ontbijt in een ander hotel moeten zijn... De receptionist geeft in (Spaanse) woorden en gebaren aan hoe we ongeveer moeten lopen, maar echt veel tijd hebben we niet. Als we het andere hotel gevonden hebben stoppen we snel wat in ons mond, nemen een handje crackers mee en lopen naar de bus.

Boven bij Machu Picchu is het, ondanks het vroeg tijdstip, al een drukte van belang. Om kwart over zes staat er werkelijk al een dikke rij voor de ingang! Onze gids haalt de kaartjes en we gaan naar binnen. Het eerste stuk is redelijk vlak, maar om een goed uitzicht over de zonsopkomst te hebben gaan we verder waar we gisteren gebleven waren... flink trappen klimmen! Als we een mooie plek hebben ploffen we in het gras en wachten we tot de eerste zonnestralen over de bergen komen en Machu Picchu verlichten. Het is een fantastisch gezicht! Gisteravond was ik nog een beetje sceptisch (vroeg op / wat is er nu zo bijzonder aan een zonsopkomst / dan zijn we om 12 uur klaar, wat gaan we dan doen?) maar ik neem het bij het aanblik van zonsopkomst direct terug! We schieten behoorlijk veel foto's, zo veel dat het op een gegeven moment ook wel genoeg is :-).

Na een half uurtje neemt de gids ons mee voor een 2,5 uur durende rondleiding door Machu Picchu. We bezoeken alle highlights; tempels, de condor, huizen en speciale stenen. Ook krijgen we uitleg over de omgeving. Naast Machu Picchu (wat letterlijk oude berg betekent) ligt Huayna Picchu (wat jonge berg betekent). Vanaf die berg schijn je een prachtig uitzicht te hebben over het complex, maar er mogen maximaal 400 mensen per dag naar boven. Hiervoor moet je je al heel vroeg melden en dat zat er voor ons niet in.

Na de rondleiding nemen we zelf ook nog even de tijd om rond te lopen. We besluiten om geen hoge beklimmingen meer te doen, zoals naar de zonnepoort of Machu Picchu Mountain. We wandelen nog wel naar de Inca-brug, welke toch heel anders is dan je verwacht. De wandeling er naartoe op zich is al een belevenis, door de enorme afgronden langs het pad. Vlak voor de brug stopt het pad, we genieten een tijd van het uitzicht. De steile, bijna verticale rotswanden zijn geweldig om te zien. Er is ook een soort “Lion King” rots, die iets uitsteekt boven de diepte. Dit geeft de gelegenheid tot het nemen van wat mooie foto's.

Na een uurtje of 7 hebben we het wel gezien en besluiten we weer af te dalen naar Aguas Calientes, wat onder aan de voet van Machu Picchu ligt. Hier lopen we nog even rond, eten en drinken wat in afwachting van onze trein. Die vertrekt om 19.30 uur richting Ollantaytambo. De reis duurt zo'n anderhalf uur. Eenmaal in Ollantaytambo stond in de beschrijving dat het hotel zo'n 10 minuten wandelen van het station is. We lopen het eerste stuk, maar hebben bij een kruising geen idee welke kant we op moeten. Het is overigens pikkedonker. Susanne besluit om toch maar even een pizzeria in te wandelen en wat route-advies in te winnen. Een van de medewerkers besluit om ons even te brengen en dat is maar goed ook, zonder die hulp hadden we het denk ik nooit gevonden!

Het hotel in Ollantaytambo is overigens erg mooi. Het lijkt wel een landhuis, met een gezellige woonkamer (inclusief brandende open haard) en binnentuin. Zo te voelen ligt het bed ook wel oke, al zal dat na zo'n dag niet moeilijk zijn om in slaap te komen!