Laatste dag in Pemba

14 en 15 augustus 2011

Gisteren geen reisverslag om twee redenen: waarbenjij.nu was in onderhoud, maar bovenal hebben we gisteren niks anders gedaan dan op het strand liggen :-). Zo interessant is dat nu ook weer niet.

Omdat we ondertussen de werkwijze van LAM beginnen te snappen, besluiten we vanmorgen na het ontbijt toch LAM even op te bellen. De vlucht stond gepland voor 17.30 uur, maar was (natuurlijk!) zonder verder bericht verplaatst naar 22.20 uur. Vanmorgen wilden we even checken of de vlucht a) überhaupt nog wel zou gaan, en b) of ze niet weer toevallig de tijden hadden aangepast. Gelukkig bleek dat (vanmorgen) nog niet zo te zijn. Of het ook werkelijk allemaal goed verloopt zien we dan vanavond wel.

Omdat na middernacht landen, leek het ons ook een goed idee om het hotel even op de hoogte te brengen van onze late aankomst. Op zich is mobiel bellen in Mozambique vrij duur, maar dat geld was het nu weer dubbel en dwars waard; wat blijkt: we hebben geen reservering!! Ondanks dat ik een bevestiging, met bevestigingsnummer op papier heb (en het hotel het nummer ook kent) hebben ze geen kamer voor ons, ze zitten namelijk ook nog eens vol.... In eerste instantie word ik pissig (we are going to be there tonight and you will have a room for me, no matter what!!). Om de reservering te bevestigingen heb ik zelfs in maart of april zelfs nog gebeld met het hotel, waarbij ik de manager gesproken heb. De naam had ik nog onthouden: Belinda.

Als ik nog een keer gebeld heb, besluit ik om onze buurvrouw in het huisje naast ons even om hulp te vragen. Het is een aardige vrouw, uit Mozambique die absoluut niet op haar mondje gevallen is. Zij belt nu namens mij. Haha, wat er precies gezegd is weet ik niet, maar het ging er heel hard aan toe. We hebben al eerder gehoord en gezien dat als je iets voor elkaar wilt krijgen, je gewoon moet gaan schreeuwen; ook nu! Zij kan in het Portugees helemaal duidelijk maken wat ze verwacht en weet ook de juist toon te gebruiken, iets dat ons nooit zou lukken. Het blijkt te helpen, we zullen later terug gebeld worden met een oplossing. Als er teruggebeld wordt doet Tanja, onze buurvrouw, wederom het woord. Ze wil alles weten en ze spreekt uiteindelijk met drie verschillende personen, waarbij ze elke keer ook weer aangeeft wat een belabberde houding ze het vindt, bovenal omdat ik de reservering (“uw boeking is bevestigd door het hotel en uw kamer is gegarandeerd”) heb. Het komt er uiteindelijk op neer dat we in een ander hotel van de keten, in de chique wijk van Maputo gaan verblijven en dat we van het vliegveld opgehaald zullen worden. De taxi moeten we wel betalen, maar 500 meticals is niet duur voor de rit.

Opgelucht wandelen we weer richting het strand om van de laatste dag in de zon te genieten. Maputo ligt (uit mijn hoofd) zo'n 2000 kilometer zuidelijker, wat in dit geval ook kouder betekent... Het zal ons benieuwen hoe de avond gaat verlopen...!