Tashkent

4 augustus 2012

Vanmorgen hebben we het ontbijt in het hotel even overgeslagen. Het ontbijt kost hier $35,- p.p. en zo veel eten we nu ook weer niet in de morgen. Op straat schieten we een kleine supermarkt in, waar we twee donuts, een fles water en twee mars-repen scoren. Kosten: 7000 Som ($2,50). Het ontbijt wordt op een stoeprand gegeten, wat hier overigens redelijk normaal is. Na het ontbijt wandelen we verder naar het driepotig Sovjet-monster van 375 meter hoog niet ver van ons hotel: de tv-toren van Tashkent. De toren is mooi van lelijkheid zullen we maar zeggen..

Voordat je de toren mag betreden is er eerst een check die vergelijkbaar is met die van het betreden van de metro: paspoortcontrole, metaal detector en daarna 500 meter verderop kaartje kopen. Het uitzicht is het trouwens wel waard, ondanks dat we niet verder weten te komen dan het observatiedek op 100 meter hoogte. In de toren besluiten we dat we vervolgens naar de bazar gaan, die zijn immers altijd leuk en we moeten ook nog wat dollars wisselen.

De bazar hier is enorm, de grootste die we tot nu toe bezocht hebben. Het blijft een bijzonder gezicht zoals dat er allemaal aan toe gaat. In de enorme hal met allerlei etenswaren wordt ons een bolletje gedroogde geitenkaas aangeboden. We hadden eerst niet door wat het was, maar toen bood de verkoper het ons aan. Erg zuur, dus helaas voor de verkoper niets van gekocht. Van dit product zijn er trouwens zo´n stuk of 30 verkopers, en allemaal naast elkaar opgesteld. Via een kruipdoor-sluipdoorroute belanden we op de vleesmarkt. Hier hoef je blijkbaar het vlees niet gekoeld te bewaren, want bij temperaturen ruim boven de 30 graden Celsius liggen de grote stukken vlees heerlijk te genieten van de frisse lucht... Na de bazar doen we een uitje wat nog wel jaarlijks genoemd mag worden: een bezoek aan het treinmuseum van het land.

In dit railway-museum staat het vol oude Sovjet-lokomotieven, de een nog groter en grover dan de andere. De temperatuur buiten heeft nu zulke hoogtes aangenomen dat het asfalt onder onze voeten zacht begint te worden en ook aan onze slippers blijft kleven. We maken het rondje af en wandelen verder naar het geologisch museum, wat een paar kilometer verderop moet zijn. Onderweg komen we nog een mini H&M tegen, wat Susanne meteen met vreugde vult. Bij binnenkomst blijkt deze H&M echter alleen voor mannen te zijn... We lopen door en pauzeren bij de Irish Pub van Tashkent, altijd goed!

Het geologisch museum is eigenlijk al dicht als wij binnen lopen, maar de entree-inkomsten willen ze blijkbaar niet missen (we hebben sterk het vermoeden dat wij de eerste zijn vandaag). Alle zalen worden weer keurig voor ons open gemaakt. De uitleg is niet te lezen, want alles is in het Russisch. Ze hebben in ieder geval genoeg stenen om een mooie woning van te kunnen bouwen! De versteende voetafdrukken van dino´s zijn overigens wel bijzonder om te zien.

Achter ons hotel ligt het zogenaamde Aqua-park, met daarnaast een Japanse Tuin, kwamen wij ook bij toeval achter. Nadat we entree betaald hebben wandelen we de (weinig) Japanse Tuin in. De tuin is gevuld stelletjes en bruidsparen (4). We bekijken vanaf een bankje hoe het koppelen van jongen en meisje er hier aan toe gaat; het is een heel ritueel, vooral omdat je als nieuw stel niet alleen op stap kan of mag. Al die bruidsparen laten het hart van Susanne sneller kloppen. Het leidt even af van de nog altijd tegenwerkende darmen, wat wel een mooie bijkomstigheid is :-)

Tashkent is echt een leuke stad, een mooie afwisseling na een week historische steden. Het is niet verkeerd om hier te zijn!