Kyzartpas - Ergens in de bergen...

13 augustus 2012

Vannacht kregen Susanne en ik een VIP-behandeling: wij mochten met z'n tweeën in de yurt van de kook-yurt slapen, terwijl de 6 andere toeristen gezamenlijk in de ander yurt mogen. De reden waarom is ons niet duidelijk. Voor de nachtrust maakt dit overigens niet heel veel uit, de dieren, een wel lekker slapende maar stevig snurkende man en het keiharde 'bed' zorgen ervoor dat we niet heel veel slapen.

Onze behandeling was aan de ene kant een VIP-behandeling, aan de andere kant ook weer niet. Vanmorgen om 6 uur werden we wakker omdat de vrouw 'des huizes' begon met het voorbereiden van het ontbijt, in onze yurt. De Britten in de andere yurt konden nog tot 8.30 uur blijven liggen; elk voordeel heeft zijn nadeel... We kleden ons aan en gaan buiten kijken hoe het er allemaal aan toe gaat, wat weer een bijzonder gezicht is. De dieren worden vrijgelaten, de koe wordt gemolken en de alle dieren lopen weer om ons heen. Wij moeten tot 10 uur wachten tot dat onze gids er is.

Als hij gearriveerd is, maakt hij een wat ongeïnteresseerde indruk, hij stelt zich even voor, maar meer is het niet. We laten hem maar even. Als onze bagage op de paarden zit horen we dat niet hij, maar de man die in de yurt woont ons vandaag de weg zal wijzen; er was iets met een schema, maar dat kan ons niet zo veel schelen. We bestijgen onze paarden en rijden de bergen in. De paarden die wij hebben zijn niet al te makkelijk, dit schijnt te komen omdat wij als toeristen te zacht met de paarden omgaan, hard schoppen met je hakken voelt als dierenmishandeling, maar als je dat niet doet staat het beest binnen no-time stil. Hetzelfde geldt voor het slaan met het touw, je moet wel want anders kom je de berg niet op. En bergen bestijgen is ook wat we doen! De ene berg op en af en dan de volgende. We hebben het gevoel alsof we steeds verder van de bewoonde wereld verwijderd raken. Overal waar je kijkt alleen maar natuur: bergen, boompjes, gras en riviertjes. Het uitzicht is geweldig en het paardrijden ook!

We rijden zo'n beetje 5 uur van de pas naar een vallei waar we in de verte 3 yurts zien staan. Onze gids geeft aan dat wij daar naartoe gaan. Hij lijkt dichtbij, maar we zijn nog zeker een half uur onderweg. Het laatste stukje begint het te regenen, wat normaal is voor dit gebied. Het is voor het eerst dat we echt in de regen buiten moeten zijn. We sporen de paarden nog eens extra aan (niet dat dit helpt) en rijden de berg op.

Er zijn bij deze yurt minder dieren dan bij de vorige, maar omdat we weer met dezelfde groep toeristen zitten is dat ook erg gezellig. De Engelsen hebben kaarten bij zich en terwijl het buiten regent zitten wij binnen de in yurt (met open dak) te kaarten.

Na het eten wordt de yurt volledig omgebouwd, de lage tafels gaan de yurt uit en de kleden en lakens worden uitgerold. In 10 minuten is de eetyurt verandert in een slaapyurt. 's Avonds is er niet veel te doen, dus nu het donker is staat slapen op het programma. Na de vorige nacht is dat geen slecht plan. Dit keer geen VIP behandeling helaas, we slapen met 6 andere toeristen in een yurt. Gezellig!!