Song Kul

15 augustus 2012

Wat was het koud vannacht!! Song-Kul ligt op 3016 meter hoogte en 's nachts koelt het hier af tot rond het vriespunt. We lagen onder twee zware dekbedden, alleen zijn die ontworpen voor Kirgizische mensen, want als wij languit gaan liggen komen onze voeten onder de dekbedden vandaan.

Vanmorgen hadden we een redelijk vroeg ontbijt, 8 uur zaten we aan de rijstepap. Wat de bedoeling van de rest van de dag is wisten we nog niet, we hebben de dag vrij hier bij het meer. De zon schijnt trouwens vol op en de lucht is strak blauw, gisteren zagen we ons al zitten: een hele dag regen en balen in een yurt...

Het schijnt dat je tegen betaling de locals een paardenspel kunt laten doen. Een groepje Franse toeristen heeft het bedrag betaald en wij kunnen gratis meekijken. Het spel heeft twee onderdelen. Het eerste is om al galopperend naast je paard te hangen en een propje papier van de grond te pakken, het tweede is met een dode geit. Het duurt trouwens even voordat wij door hebben hoe het spel precies werkt, maar het ziet er allemaal wel spectaculair uit.

Er zijn twee teams en de bedoeling is dat het team met de dode geit deze op een soort boodschappentas neerlegt. De tegenpartij probeert de geit, welke ontdaan is van hoofd en pootjes, van de andere partij af te pakken. Dit alles uiteraard te paard en niet al te zachtzinnig; niet voor elkaar, niet voor de paarden en de geit mag blij zijn dat die al dood is... Degene die de geit -na veel geweld- op de tas heeft gelegd krijgt 200 Som. Ondanks dat ze dit voor de toeristen doen, hebben ze er zelf ook veel plezier in en gaat het er hard aan toe. De teams worden aangemoedigd door andere locals en ze zijn bloedfanatiek.

Na het spel lopen wij terug naar de yurt. We willen graag wat paarden huren, zodat we nog bij het meer kunnen lopen. Dat blijkt allemaal wat lastig, want ook de Engelse en andere toeristen willen paarden huren. Uiteindelijk regelen we iets met de Engelsen, zij rijden eerst en wij daarna. We zoeken in de tussentijd een plekje op bij het meer in de zon, lekker relaxen.

Na de lunch krijgen wij de paarden en rijden we richting het oosten. De paarden waar wij de afgelopen dagen op reden moesten constant aangespoord worden en leken wel Oost-Indisch doof, deze paarden staan op scherp en bij al te veel aansporen schieten ze direct in galop. Het rijdt in ieder geval erg ontspannen. Omdat we niet constant met de paarden hoeven bezig te zijn, kunnen we ook genieten van de omgeving, die werkelijk prachtig is; de zon op het meer, de bergen om ons heen en daarvoor de boomloze grasvlakten.

Als we om 16 uur terug komen brengen we de paarden terug. De mannen die daar zitten te wachten hebben niet veel aandacht voor ons, ze zijn namelijk druk bezig om stom-dronken te raken. Er hangt een enorme alcohollucht om hen heen en lege flessen die naast hen liggen verklaren een hoop....

Voordat wij gaan eten zijn we nog getuige van een rare, maar hier normaal ritueel. De ouders van onze yurt-eigenaren zijn op bezoek. Dit moet natuurlijk gevierd worden! In Nederland doe je dat met bier / wijn / borrelnootjes / etc. Hier slacht je een schaap. Terwijl wij de paarden aan het betalen zijn komen ze met een schaap aanwandelen. De pootjes worden samengebonden, z'n kop boven een chrome schaap gehouden en met een paar simpele bewegingen snijden ze z'n strot door. Dit mogen we (jammer genoeg) niet fotograferen, maar als het schaap bijna dood is mag het wel. We staan er trouwens van te kijken hoe lang het duurt voordat het beest dood is; de doodsstrijd duurt minuten lang.

Als het schaap naar de eeuwige jachtvelden is, wordt 'ie onthoofd en geveld. De 5 of 6 jarige zoon van de eigenaren helpt gezellig even mee. Binnen 10 minuten is het levende schaap veranderd in een hoop vlees wat langzaam in stukjes wordt gesneden.

Nog een nacht in een yurt en dan richting de warme douche in Bishkek; na bijna een week zonder te zitten is dat echt iets waar we naar uitkijken. Eerst nog een koude nacht bij Song-Kul.