Dag 7

Vandaag hebben we onze eerste dag in Noord-Korea meegemaakt. Na een goede nachtrust op een heerlijk zacht bed, veel beter dan een 'soft'sleeper in de nachttrein, startte de dag om 7.00 uur met een wake-up call van de gids. We kunnen zelf geen wekker meer zetten, omdat onze mobiele telefoons in plastic zijn verpakt en we die natuurlijk niet mogen gebruiken. Om 8.15 uur moesten we klaar staan om samen met de twee gidsen en de chauffeur naar de eerste bestemming te gaan, namelijk Mount Myohyang. De reis duurde twee uur en was best wel hobbelig. De enkele wegen die er zijn, zijn niet echt best. Toen we door Pyongyang reden zagen we alle grote afbeeldingen van en leuzen over de grote leider voorbijkomen. Echt ongelooflijk, omdat wij dat absoluut zo niet kennen. Op straat zagen we veel mensen naar hun werk lopen en fietsen, maar op de snelweg waren we zo ongeveer de enigen. De inwoners mogen niet vrij reizen en een enkeling bezit een auto. Alle auto's zijn in principe staatseigendom, maar je kunt aan de drie verschillende kleuren nummerbord zien van wie een auto is. Langs de brede, rechte weg net buiten de stad zie je nog mensen lopen, maar daarna zie je alleen wat legervoertuigen voorbij komen. Onderweg werd het landschap al heuvelachtiger en uiteindelijk zagen we hoge, groene bergen.

Na twee uur kwamen we met het busje aan bij Mount Myohyang. Hier bevindt zich een tempelcomplex, Pohyon Tenpel, met tempels die meer dan duizend jaar geleden zijn gebouwd. We werden rondgeleid door een mevrouw met een grote, traditionele, roze jurk. Ze vertelde alles in het Koreaans, waarna onze gids het vertaalde. Het zag er allemaal erg mooi uit, maar dat kwam ook door de groene bergen er omheen.

Na de tempels gingen we met het busje 500 meter verderop naar de International Friendship Exhibition. Deze tentoonstelling is gemaakt voor alle geschenken die de grote leider, Kim Il Sung, en de geliefde leider, Kim Jong Il, hebben ontvangen van alle landen. Deze geschenken worden tentoongesteld in twee grote gebouwen, gebouwd in traditionele Koreaanse stijl. Dit betekent geen ramen en vooral groots. Na de twee uur durende rondleiding door een andere, maar heel vriendelijke mevrouw met dezelfde kleding, was het tijd voor de lunch. Wij dachten samen met de gidsen te gaan eten, maar zij gingen 100 meter verderop zitten. Ik denk dat ze dit doen zodat wij toch wat privacy hebben, want de rest van de dag zitten we constant bij elkaar.

Op de terugweg naar Pyongyang ging de stoel van de gids in de slaapstand, dus deden wij ook maar even een dutje. Om 16.00 uur waren we terug in de stad. We hadden nog even tijd om de Triomfboog, die midden in de stad staat, te bezoeken. Ook gingen we naar een souvenirshop, waar we een t-shirt van Noord-Korea hebben gekocht en nog wat andere souvenirs.

Om 17.00 uur stond er een acrobatiekshow in het theater van Pyongyang gepland. Ik had hier niet zo veel van verwacht, maar het was echt geweldig! Een heel groot theater met een spectaculaire show, nog beter dan het circus van Monte Carlo. Enige minpunt voor mij waren de 2 dansende (echte!) beren in een tuinbroek en een jurk en de 2 apen in roze gekleurde pakjes. Het publiek moest er erg hard om lachen. Tijdens het applaus aan het eind van de show moesten wij snel het theater verlaten, waarschijnlijk omdat we anders met de mensen in contact zouden komen.

Het diner was in het restaurant van het Noord-Koreaanse reisbureau, The Korean International Travel Company. Het eten was goed, maar het is best vreemd om koude, zwarte noedels(oep) met mosterd, azijn en sambal te eten. We hebben net met een andere, Oostenrijkse, toerist nog wat
gedronken in het ronddraaiende restaurant boven op het hotel. Morgen krijgen we een rondleiding door Pyongyang en gaan reizen we door naar Kaesong, een grote stad in het zuiden.