Dag 8

Vanmorgen konden we uitslapen. Onze wake-up-call was om 7.30 uur. Om 9.00 uur moesten we uitchecken, vanmiddag reizen we af naar Keasong, tegen de grens met Zuid Korea. Voor dat het zo ver is eerst nog een uitgebreide citytrip door Pyongyang. Met het busje zijn we alle hoogtepunten afgegaan:
Mangyong Doe, de plaats waar de Grote Leider Kim Il Sung zijn jeugd heeft doorgebracht. Volgens de lokale gids was alles wat er te zien was authentiek, maar we betwijfelde dat. Niet te min lag het in een prachtige omgeving.
De metro van Pyongyang. Terwijl we van Mangyong Doe naar het metrostation reden kregen we te horen dat er twee metrolijnen in Pyongyang zijn. In de spits rijden er elke 3 minuten een metro, in de daluren één per 5 minuten. We kregen ook alvast het kaartje van de metro, maar die mocht meteen in de tas als souvenir, want die hadden we toch niet nodig. Aangekomen bij het station kregen we de plattegrond te zien. Wat opvallend was is dat we hier, in tegenstelling tot elke andere gelegenheid, overal foto's van mogen maken en alles mogen filmen, zelfs mensen! Nu moet ik er direct bij zeggen dat alle mensen er keurig gekleed en gekapt uitzagen, wat op straat nog wel eens anders is. Wat ik achteraf ook vreemd vond is dat de hele roltrap afgeladen vol stond met mensen. Bij het eerste station, op het perron, in de aankomende en vertrekkende metro's en op het aankomst-station was het nergens zó druk. Misschien was het toeval en zoeken wij overal iets achter...
In ieder geval, de metro bevindt zich op een enorme diepte. Beneden nog even door een gang en je komt op een prachtig perron. Onze gids leest ontspannen de krant door die op het perron staat en wij nemen overal foto's van. Na een minuut of vijf vraagt hij of we zo ver zijn en stappen we in de metro. Na een korte rit moeten we uitstappen. Ook dit perron is weer ongelofelijk mooi. Je kan het met geen enkel Nederlands station wat ik ken vergelijken, Weer foto's nemen, de gang door, roltrap naar boven (weer zo'n lange) en het busje weer in. Op naar het fonteinenpark.
In het fonteinenpark moesten we eerst bloemen kopen om bij de volgende stop bij het standbeeld van Grote Leider Kim Il Sung neer te leggen. Even door het park lopen, wat op zich een mooi park was hoor, maar daarna snel weer door. Apart was nu dat dit park een metrostation heeft, we hebben maar niet gevraagd waarom we niet gewoon zijn blijven zitten in de metro....
Het bronzen standbeeld van Kim Il Sung. Terwijl we van het busje naar het plein liepen kregen we instructies: eerst bloemen leggen, dan een buiging maken voor de Grote Leider en daarna de uitleg volgen. O ja, bij het filmen en maken van de foto's altijd het complete standbeeld op de foto of film zetten. Doe je dat niet, dan beledig je de Grote Leider en het volk. Het is een indrukwekkend standbeeld, geflankeerd door twee grote beelden die de Koreaanse strijd en de opmars van het volk verbeelden. Na het bezoek aan het standbeeld op naar de Toren van het Juche-idee, de ideologie van Noord Korea.
De Toren van het Juche-idee is 170 meter hoog en heeft een rode vlam op de top, die trouwens 's avonds altijd brand (stroomstoring of niet) alsof het een echte vlam is. Op naar het monument ter ere van het 50 jarig bestaan van de Arbeiders Partij van Korea. Dit standbeeld, exact 50 meter hoog, bestaat uit drie pijlers die de drie pilaren onder de partij of de staat vertegenwoordigen: de hamer van de arbeiders, de sikkel van de landbouwers en de pen van de intellectuelen. Lunch! We hadden Hotpot, wat zoveel inhoud als: je krijgt een bord met ingrediënten, een pot met bouillon, vlam eronder en vervolgens gaat alles er in. Tot slot nog even peper, zout, sambal en kruiden (naar smaak) toevoegen en eten maar. Heerlijk! Eigenlijk eten we altijd erg goed, het eten is vooral overdadig. Op een gegeven moment staat werkelijk de hele tafel vol met eten. Meer dan we ooit met z'n vijven op zouden kunnen eten...
Op ons verzoek wilde we nog twee dingen bekijken: het Ryugyong Tower Hotel & het Kim Il Sung plein. Het Ryugyong Tower Hotel was tot voor kort waarschijnlijk de hoogste ruïne van Noord Korea. Wegens geldgebrek (en naar het schijnt ook door een gebrekkige constructie) lag de bouw lang stil en stond de hijskraan op het 105 verdiepingen tellende gebouw rustig te staan. Sinds dit voorjaar is er een nieuwe investeerder gevonden en is het werk aan het hotel hervat. Dit zie je direct, doordat een zijde van het hotel nu al in glas gehuld is. Nog drie zijden te gaan... Onze gids vertelde ons dat de opening van het hotel voor begin 2010 op het programma staat. Hij vertelde niet of dat Juche jaartelling (hier nu Juche 98) was of onze jaartelling.
Tot slot het wereldberoemde Kim Il Sung plein. Dit is het plein waar de nationale feestdagen gevierd worden met grootse militaire parades. Ik wil het plein graag zien. Dat mocht maar tot zekere hoogte, naar het hart van het plein mochten we niet.

Tot zover het sightseeing. In de bus op naar Kaesong. Een trip van 160 kilometer, die zo'n twee uur duurt. We reden dan wel over de uitgestorven snelweg Pyongyang – Kaesong, maar de staat van de weg is zo belabberd dat we slingeren om de kuilen en gaten te ontwijken. Ondanks de poging van onze chauffeur om zo de rit (en de zijne) wat aangenamer te maken, blijft het horten en stoten. Weer een grappig detail: om brandstof uit te sparen zet de chauffeur bij elke top van een heuvel de auto in z'n vrij en laat deze naar beneden rollen.

In Kaesong eerst even naar het hotel, waarom was ons niet duidelijk, misschien om te melden dat we vanavond blijven slapen? Zonder het hotel zelf het hotel te betreden en met de bagage nog in de bus rijden we weg om een graf van een oude Koreaanse koning te gaan bekijken. Vervolgens terug naar het hotel om daar te eten: voor mij staat er hond op het menu, tenminste: hondensoep, dat is een beroemd Koreaans gerecht. Susanne vindt ook dit zielig en eet dus varken of rund, dat is minder zielig :-).

Vanwege de stroomstoring (volgens mij hebben zie hier nooit stroom) hebben we geen elektra. Op tijd naar bed... O nee, in dit typisch Koreaanse hotel slapen en eten we op de grond. Hopelijk wordt het een goede nacht!