Dag 13

Voordat we beginnen: het is echt ontzettend leuk voor ons om jullie reacties te lezen! Bedankt!!

De dertiende dag van onze vakantie. Dertien, het ongeluksgetal. In ieder geval voor Susanne. Darmklachten, zal ik het daar maar bij houden :-)? Ze dacht dat ze er immuun voor zou zijn, aangezien ik bij een beetje tijdsverschil of vreemd eten meteen last krijg en zij eigenlijk nooit.

Vanmorgen tijdens het ontbijt hadden we afgesproken om met de bus (stadsbus!) naar het berg-resort van de Chinese keizers te gaan. Toch voor de zekerheid even een kaart kopen, altijd handig als je toch de weg kwijt bent. Bij het kijken op de kaart bleek het bergresort recht tegenover ons hotel te liggen. Nadat Susanne (weer) naar de wc geweest was konden we de oversteek maken. Ze voelde zich trouwens de hele morgen niet erg lekker. Niet alleen haar darmen waren het probleem, ook het vooruitzicht van een hele dag tempels kijken sprak haar niet echt aan... Daarbij kwam een temperatuur van rond de 30 graden en een behoorlijke luchtvochtigheid: zweten dus!

Eenmaal binnen waren we snel alle Chinese toeristen kwijt. Het bergresort is werkelijk enorm. De muur rond het resort is meer dan 10 kilometer lang. In het begin is het even zoek naar de weg, maar we besluiten om een paar tempels uit te gaan zoeken en zo een route te wandelen. De westelijke helft van het resort is redelijk vlak, als we die gezien hebben gaan we het bergachtige oostelijke deel in. We klimmen en zweten naar boven. Onderweg moeten we 3 of 4 tempels gepasseerd zijn, maar wij hebben ze niet opgemerkt. Eenmaal boven kunnen we wat drinken kopen en is er ook een puppy. Dit is eigenlijk het moment waarop Susanne de dag eindelijk leuk gaat vinden. Haar gezicht wordt weer vrolijk als ze een maar minuten met de pup kan spelen. Als we weer een beetje opgedroogd zijn besluiten we om een stukje over de muur rond het resort te wandelen. In eerste instantie de verkeerd kant op, maar doordat het pad op de muur gewoon ophoudt, moet je wel de andere kant op

Aan de buitenkant van het resort liggen 8 tempels (eigenlijk is alles niet op een dag te bezoek). Doordat we over de muur lopen zijn de tempels prachtig te zien. Eén van de tempels lijkt erg op het Potalapaleis in Lhasa. We kunnen ze niet bezoeken, maar van buiten zien de tempels er prachtig uit!

Omdat we compleet bezweet en redelijk vermoeid zijn proberen we met een van de minibusjes die op het terrein rijden mee naar beneden te gaan. De taalbarrière blijkt te groot: we mogen absoluut niet mee! Dan maar weer lopen. Gelukkig, achteraf, zaten we op het hoogste punt en konden we vanaf daar vrijwel uitsluitend naar beneden wandelen. Onderweg wel af en toe aan de kant springen als er weer een busje met een bloedgang voorbij schoot. Beneden aangekomen hebben we nog rustig door het resort gewandeld en wat tempels bekeken. De peristaltische wekker van Susanne was voor ons reden om snel terug te gaan naar het hotel. Zelden iemand zo blij van de wc zien komen :-), de wc's in het park zagen er ongeveer hetzelfde uit als de wc die ze gisteren bezocht heeft.

Aan het eind van de middag hebben we nog even door de stad gewandeld. Op een soort van terrasje hebben we de lokale bevolking in het park zien sporten. Vooral oudere mannen en vrouwen zijn hier erg sportief en lenig: wie van ons zet een been op de grond, de andere recht omhoog tegen een paal en kan vervolgens met zijn neus zijn been (die van de paal) aanraken??? Precies!

Vanavond hebben we gegeten in een restaurant waar de serveerster een beetje Engels bleek te spreken. Verrassend! We hebben weer heerlijk gegeten en zoals altijd weer veel te veel besteld.