Dag 5, 22 juli 2010

Chivay, 22 juli 2010

Als je zou zien waar ik dit zit te typen zou je het waarschijnlijk niet geloven... Ik zit op een bankje, aan de rand van een hotspring! Omdat ik behoorlijk last heb van hoofdpijn (hoogteziekte) ben ik niet gaan zwemmen, maar Susanne ligt wel in het 38 graden warme bad. De buiten tempertauur ligt op dit moment zo rond het vriespunt, dus het typen wordt met de minuut lastiger. Maar ik zal ook vandaag bij het begin beginnen.

Net als de afgelopen dagen loopt de wekker vroeg af. Het ontbijt staat vanaf 6.45 uur voor ons klaar omdat we al vroeg opgehaald worden voor de Colca Canyon tour. We moeten om 7.15 uur klaar staan. Als om 7.35 uur nog niemand verschenen is laten we de receptionist even bellen; we moeten nog 10 minuten wachten. Dit is de eerste keer dat iets wat vooraf gepland is door de reisorganisatie niet op tijd vertrekt. Om 7.50 uur is onze reisleider er eindelijk. We reizen direct Arequipa uit, via de sloppenwijken van de stad. Ondanks dat we al vaker sloppenwijken gezien hebben blijft het een indrukwekkend gezicht. Het is moeilijk voor te stellen dat daar echt mensen wonen...

Arequipa ligt in de uitlopers van de Atacama-woestijn en dat wordt buiten de stad meteen duidelijk. Onbegroeide bergen, zo ver als het oog kan reiken. De vergezichten zijn fantastisch. We schieten onderweg de ene na de andere foto. De reisleider stopt ook om de zo veel tijd om ons foto's te laten nemen. Soms van het landschap, een andere keer om de wilde lama's, alpaca's of vicunas te fotograferen en een keer omdat we het hoogste punt van de trip (4910 meter) hebben bereikt. Onderweg voelen we beide af en toe een beetje hoofdpijn ontstaan. Je merkt bij elke activiteit, zoals uitstappen en een heuveltje op lopen, dat je snel je adem kwijt bent en begint te hijgen. Ook stoppen we nog een keer om coca-thee te drinken, dat help redelijk snel.

We zitten in een gemengd gezelschap van Amerikanen, Fransen en Argentijnen. In totaal zijn we met z'n tienen. Het klikt redelijk snel tussen ons allemaal. Als we 's middags geluncht hebben in de buurt van Chivay staat een wandeling door het dorp, naar een ruïne in de buurt op het programma. Onderweg gezellig kletsen met iedereen en genieten van het onbeschrijfelijke terrassenlandschap. Het landschap bestaat uit pre-incaterrassen, afgewisseld met door de Spaanse kolonisten aangelegd akkertjes. Na een minuut of 40 zijn we op onze bestemming. We vertrokken in het zonnetje, maar zijn ondertussen in de schaduw van de bergen terecht gekomen en dat is toch fris, zeker als je een t-shirt aan hebt. Op de terugweg heb je ook niet het voordeel van bergop lopen, wat je warm kan houden. Snel afdalen dus! Eenmaal terug in het dorpje worden we afgezet bij ons hotel. De kamers zijn knus, koud en gehorig. Na korte tijd worden we opgehaald en naar de hotspring gebracht. De hoogteziekte had bij mij ondertussen toegeslagen. Vooral hoofdpijn en misselijkheid. Susanne heeft nergens last van, maar 15 minuten geleden stond ik nog over te geven op het parkeerterrein van de hotspring... Zoals ik me nu voel heb ik ook totaal geen zin in het avond programma, Susanne uiteraard wel. Ik wil maar een ding: rustig in bed liggen!

Morgenochtend gaat de wekker weer vroeg. 6 uur ontbijten en 6.30 uur op weg naar waarvoor we gekomen zijn: de condors!

Update: Ik ben 's avonds in het hotel achter gebleven, gewoon even rustig liggen. Susanne heeft 's avonds met een 'local' een traditionele Peruaanse dans gedanst (als de kat van huis is :-) ). Ik voelde mij later die avond al weer een stuk beter... Rustig aan doen helpt dus het beste.