Dag 6, 23 juli 2010

Arequipa, 23 juli 2010

Allereerst bedankt voor al jullie reacties! Het is elke avond weer weer leuk om al jullie reacties te lezen!

Het wordt een beetje eentonig; ook vanmorgen moesten we weer erg vroeg op. De wekker ging om 5.30 uur. Achteraf hadden we geen wekker hoeven zetten, want iedereen werd door de bewaking om half zes gewekt na een koude nacht. Irene had het al aangegeven, Chivay ligt behoorlijk hoog en is daarom met name 's nachts koud. Vanwege de kou en vanwege de hoogte slapen we allebei niet heel lekker.

Om half zeven vertrekken we richting de canyon. Voordat we daar aankomen bezoeken we eerst nog een tweetal dorpjes. Het Volendam-gehalte is nogal hoog; dansende kinderen (om half 8 in de kou), een condor op een arm en kerken die al open staan en om een bijdrage vragen. Wat wel apart is, is dat onze gids aangeeft het niet prettig te vinden als we de condor op de hand bezoeken, omdat ze daarvoor elke keer nieuwe condors vangen. De weg vanaf Chivay naar de condor canyon is onverhard... Dat maakt de rit in ieder geval niet prettiger. Gelukkig stoppen we onderweg een aantal keer om van het (geweldige) uitzicht te genieten. Om 9 uur komen we aan op onze bestemming, de uitkijkpost voor de condors. Het is er al redelijk druk, maar we kunnen nog een mooi plekje bemachtigen. Het duurt even, maar dan komen de condors een voor een te voorschijn; een geweldig gezicht! Zeker als je voor je neus voorbij zweven en je zelf nog even aankijken! Indrukwekkend!! We nemen alle tijd om ervan te genieten en zo veel mogelijk goede foto's te nemen, wat overigens niet mee valt omdat ze opeens vanachter een rots vandaan scheren. Het is een beeld wat eigenlijk niet gaat vervelen.

Na ruim een uur vraagt onze gids of we mee gaan op een wandeling langs de richel van de canyon. De wandeling is ook weer prachtig. Terwijl wij genieten van de diepte (de canyon is dieper dan de Grand Canyon) en het uitzicht, vliegen de condors nog over. Als we uitgewandeld zijn stappen we weer in ons busje. We stoppen (jammer genoeg..) nog een keer in een dorpje (je weet wel: dansende kinderen, kerk, souvenirs). Na de lunch rijden we terug naar Arequipa.

Als we terug zijn in Arequipa wandelen we weer naar ons hotel. Eenmaal terug blijkt dat we niet meer in onze (luxe) kamer zitten, maar dat ook onze spullen -die we daar achtergelaten hadden- ook niet meer in die kamer zaten. We hebben de LOI-auto-cursus niet gevolgd en de man achter de balie spreekt geen woord Engels, hij denkt dat wij de nieuwe kamer niet goed genoeg vinden... Als we duidelijk maken dat we onze rugzakken missen geeft hij een ´aahh´-kreet en brengt ons naar de opslagkamer. Daar staan inderdaad koffers, maar niet die van ons! Er worden nog 2 personen bij geroepen en dan blijken onze rugzakken in een aparte kamer te staan, godzijdank :-).

Nadat we ons in de kamer hebben geïnstalleerd en Susanne meerdere keren de toilet van de kamer heeft verkend gaan we op zoek naar een restaurant. Ik wilde vanavond de lokale specialiteit cavia proberen. We vonden een leuk, klein en rustig restaurantje aan de San Francisco-straat. We worden binnengelokt met een gratis drankje, je blijft toch Nederlander he. Op de vraag wat voor bier ik wil, een grote of een klein antwoord ik ´I like a big one´, waarbij niet alleen Susanne maar ook de ober een beetje vreemd kijken :-). Net als bij de alpaca neemt Susanne toch maar geen risico, ze besteld een biefstuk. De cavia (cuy in het Peruaans) wordt compleet met hoofd opgediend, zijn knaagtanden staan in de aardappel die ook op het bord liggen. Het smaakt goed, maar er zit niet heel veel vlees aan zo´n beestje, toch is het genoeg om met een volle maag het restaurant te verlaten. Ik kan iedereen aanraden: mocht Fluffie zijn weg vinden richting de eeuwige jachtvelden: lekker kruiden en op de BBQ met ´m!

Morgenochtend laten we Arequipa en zijn vulkanen achter ons en gaan we nog hoger richting Titicaca, hopelijk zijn we (of ik) gewend aan de hoogte!