dag 15, 1 augustus 2010

Potosi, 1 augustus 2010

Na de heftige nacht en lange dag van gisteren besloten we het vandaag rustig aan te doen. Eerst lekker uitslapen, lekker lang genieten van de warme douche en dan de stad verkennen, dat was het idee.

Het lekkere uitslapen werd vanmorgen ruw verstoord door het geknal, van wat later bleek, dynamiet. Op zich bijzonder, maar hier niet. Dynamiet is hier vrij verkrijgbaar, zodat de mijnwerkers daar makkelijk aan kunnen komen. Ook als toerist schijn je het gewoon te kunnen kopen, schijnt, want we hebben het niet geprobeerd. Na de knallen dynamiet begon de kerk, hier om de hoek van het hotel te beieren... Goedemorgen! We klagen overigens niet, het was toch pas 10.30 uur voordat we goed en wel uit bed waren.

We hadden het ontbijt in het hotel (bewust) gemist, in een stad van 180.000 inwoners zal toch vast wel een restaurantje zijn? Omdat het vandaag zondag is en omdat er volop gestaakt wordt is het nog een hele toer om er een te vinden! Alles is dicht... Na een uitgebreide wandeltocht (en dat valt hier nog niet mee!!) vinden we een restaurant wat wel open is. We nemen het er even goed van!

Dat het lopen hier niet echt mee valt komt door twee redenen. De eerste is dat Potosi (naar eigen zeggen) met 4090 meter boven zeeniveau de hoogste stad ter wereld is. Ten tweede is Potosi alles behalve vlak. Vanaf het hotel naar het groter plein lopen we beide al te happen naar adem.

Na het eten lopen we nog even door het uitgestorven centrum. Door de blokkades is het niet alleen onmogelijk om de stad in of uit te komen, ook het centrum is geblokkeerd, zodat daar geen auto's kunnen komen of rijden. Gisternacht was het ons al opgevallen dat er overal op straat rijen stenen lagen. Gisteren konden we er nog langs rijden, vandaag was alles dus weer dicht. Een Nederlands stel, wonend in La Paz en ook 'opgesloten' in Potosi vertelde ons dat het proberen te passeren van de blokkades met een auto minimaal 4 lek gestoken banden oplevert. Maar terug naar het centrum. Vrijwel alles is dicht; kerken, restaurants, marktjes, musea, alles!

We installeren ons op het Plaze 10 de Noviembre. We gaan even lekker mensen kijken, veel meer is er trouwens ook niet te doen. Ook besluiten we dat het wel weer eens tijd is om naar huis te bellen, die twee dingen kunnen mooi gecombineerd worden. In het zonnetje is het heerlijk. Nadat we het wel zo'n beetje gezien hebben lopen we nog een rondje door het centrum. Eerlijk gezegd boeit Potosi in deze conditie ons niet echt. De lege straten, de gesloten façades, het is het gewoon niet. Dit blijkt ook wel uit het aantal foto's (3) dat wij vandaag genomen hebben...

Als we terug zijn in het hotel hebben we mooi even de tijd om een klachtenmail te sturen naar Peruonline, over de kosten van het transport van gisteravond. Ze geven op hun site al aan dat de extra kosten door stakingen voor rekening van de reiziger komt. Ons ongenoegen laten blijken, met een cc'tje naar de lokale operator, is het minste dat we kunnen doen. We hopen dat de operator ons morgen nog wil helpen als we Potosi uit moeten :-).

Omdat alle restaurants dicht zijn eten we in het hotel, het is een duur avondje: 15 euro. Je went toch aan de lage prijzen hè, als een menu duurder dan 3 euro is vinden we het eigenlijk al duur...

Het is nu nog onzeker hoe mañana er uit komt te zien. De staking kan namelijk de hele dag in het honderd gooien. Maar morgen is morgen, dat zien we dan wel weer!