dag 18, 4 augustus 2010

La Paz, 4 augustus 2010

Vanmorgen zijn we vertrokken vanuit Sucre naar La Paz. Na het inchecken hebben we op het kleine vliegveld nog even wat gedronken en rond gekeken. Het vliegveld stelt echt weinig voor, terwijl Sucre toch de hoofdstad van Bolivia is. Ongeveer rond dezelfde tijd landen er 3 vliegtuigen en iedereen mag tegelijkertijd 'pre-boarden'. Alle passagiers zitten door elkaar in een grote wachtruimte. Terwijl je overal in de wereld tegen scherpe controles aanloopt voordat je een vliegtuig mag instappen, kan in Bolivia werkelijk alles! Alleen de rugzak wordt even open gemaakt, maar er wordt niet eens in gekeken! Geen scanners, geen detectiepoortjes (die staan er beide wel, maar worden niet gebruikt), niet fouilleren, niks! De drie vliegtuigen parkeren op de betonnen plaat voor de terminal. Als de vlucht omgeroepen wordt mag je door de gate (= gewoon een deur) over de parkeerplaats naar het vliegtuig lopen. Je krijgt nog even te horen of je voorin of achterin de Boeing 727 (had ik in Nederland nog niet gezien) moet instappen... Bij het verlaten van de terminal krijgen we direct een lunchpakketje mee, dat scheelt de stewardessen waarschijnlijk weer werk.

Het is een korte vlucht van Sucre naar La Paz, na 45 minuten zijn we er. Het uitzicht is prachtig; bergen, eeuwige sneeuw, La Paz en El Alto. Eenmaal aangekomen pakken we de bagage en lopen richting de uitgang. Allemaal mensen met bordjes, maar niet voor ons, terwijl we toch echt een transfer hebben. Na een kwartier maar weer bellen... Als het goed is komt er binnen 15 minuten een chauffeur. Je raadt het al, niks. We besluiten zelf maar een taxi naar het centrum te nemen. Als we aankomen bij het hotel verontschuldigde de receptionist zich, ze was het vergeten en had verder ook niks meer ondernomen. Ze was er vanuit gegaan dat we zelf wel zouden afreizen. Dat is Bolivia. We krijgen overigens wel keurig ons geld terug, kunnen we mooi van lunchen :-).

Het is leuk om weer terug te zijn in La Paz, het is namelijk een leuke stad om te verblijven. De sfeer is er goed, de mensen erg aardig en het klimaat (ondanks de winter en de hoogte) goed. De hoogte loop je wel weer direct tegen op, als we de straat omhoog wandelen wordt je meteen gecorrigeerd door het zuurstoftekort.

Terwijl we aan het eten zijn horen we ook hier in La Paz de karakteristieke knallen van demonstratie-vuurwerk. Bolivia beleeft een heftig weekje zo te merken. Vanmorgen bij het ontbijt spraken we met een stel wat naar Uyuni (van de zoutvlakte) wilde, maar ook daar staat nu alles vast. Waar de demonstraties hier nu weer om gaan is niet duidelijk, dat ze niet tevreden zijn met hoe het nu is wel. We zoeken de demonstraties niet op en gaan in de gezellige straatjes achter de San Franciscokerk op zoek naar nog wat souvenirs. De demonstraties spelen zich namelijk maar in een kleine deel van de stad af, zo rond het presidentieel paleis op het Plaza Murillo, daar verkopen ze trouwens toch geen souvenirs. We willen er toch nog wat hebben en het is ook een goede manier om van je Bolivianos af te komen, 50 euro uitgeven is nog een hele kunst hier!

Als we door de stad lopen komen we het Nationaal Folklore Museum tegen, wat er op zich wel aardig uitziet. We besluiten om eens binnen te gaan kijken. Het valt niet tegen, ondanks dat ik persoonlijk niet zo van de folklore ben. Vooral de dodenmaskers zijn erg boeiend om te zien. Na het museum wandelen we nog even naar het Plaza Murillo (centrale plein), waar we de vorige keer ook al gezeten hadden. We doen mee met wat veel Bolivianen ook doen: duiven voeren. Voor 15 cent koop je al een zakje met mais en zodra je dat in je handen hebt weten de duiven genoeg (hoezo Pavlov!?). De duiven zijn absoluut niet bang en landen overal op je waar ze ook maar kunnen landen. Susanne heeft er op een gegeven moment een stuk of 10 op haar zitten.

Het zoeken naar een restaurantje gaat soepel, de vorige keer beviel de Filet Mignon hier erg goed en ook al hoor je vaak dat het de tweede keer tegen viel hebben we het er toch op gegokt. Ik kan melden dat het eten ook deze keer zeker niet tegen viel. Niet qua smaak, noch qua omvang ;-).

La Paz is echt een stad die we iedereen kunnen aanraden! Morgen verruilen we Bolivia weer voor Peru, als alles gaat zoals het moet (wat vooral in Bolivia lang niet altijd het geval is) vertrekken we om 7.30 uur met de bus vanuit de busterminal.