Antilope Park, Gweru

3 augustus 2011

Op sommige dagen weet je niet precies wat te schrijven, omdat we dan niet zo heel veel bijzonders gedaan hebben (gisteren bijvoorbeeld). Andere dagen weet je niet waar je moet beginnen omdat we zo veel hele leuke dingen gedaan hebben (vandaag).

Opnieuw begon de dag met een full English breakfast. Dat wordt straks echt wennen als we die niet meer kunnen krijgen, we vermoeden dat dit in Mozambique zal zijn. Zo lang het gaat genieten we er nog van. We hebben een koude nacht achter de rug in onze tent. Ondanks 2 dekens, een dekbed en een laken is het niet echt warm. Vannacht hebben we op zich lekker geslapen, behalve dat we soms gewekt werden door, naar wat bij vermoeden, opgewonden zebra's. Een herrie aan de overkant van de rivier! Omdat we toch niet vroeg op hoeven, maakt dat verder niet uit.

Na het ontbijt staat de eerste activiteit van de dag op het programma: olifanten rijden. We wandelen met een gids naar de opstapplaats. Nadat de olifanten opgezadeld zijn en wij een helm op hebben mogen we 'boarden'. We nemen allebei op een aparte olifant plaats en beginnen onze tocht. De olifanten worden met een soort snoepjes en een ijzeren staaf in bedwang gehouden. Ze slurf van de olifanten gaat steeds richting hun rug om snoepjes te vragen, die ze uiteraard soms ook krijgen. We zitten beide achter een gids annex bestuurder. Omdat de rug van de olifant naar voren toe loopt, worden we langzaam steeds dichter tegen de gids aangedrukt... De rit duurt ongeveer een uur, waarbij we ook goed kunnen zien wat de brand van gisteren heeft aangericht. Na een uur stappen we af, wat een beetje onwennig is. De olifant heeft nogal een brede rug, je moet dus flink met je benen wijd zitten. Gewoon lopen is dus even wennen.

Na het rijden doen we nog een soort fotoshoot met de olifanten. We mogen op de voorpoten zitten en ook als bedankje snoepjes aan de olifanten voeren. Erg gaaf!

We hebben vervolgens even rust en gaan in de zon zitten. Na een tijdje komt onze gids ons weer ophalen. Het is tijd om bij de kleine leeuwtjes te gaan kijken. Klein betekent hier 6 en 7 maanden. Ze liggen heerlijk in de zon als wij hun hok binnen stappen. Omdat we met z'n tweeën zijn krijgen we uitgebreid uitleg en ook uitgebreid de tijd om de leeuwtjes te aaien en te fotograferen. In het begin is het even onwennig, het blijven 'wilde' dieren, ook al zijn ze klein. Onze gids geeft duidelijk aan wanneer we iets wel en niet moeten doen. Het is echt heel erg gaaf!

Na de lunch bekijken we nog even een voetbalwedstrijd van het personeel. Wat de teams zijn en wie nu precies bij wie hoort is ons (en volgens mij degene in het veld) niet duidelijk. De lekke bal en het feit dat ze zo'n 15 tegen 15 spelen maakt het wel grappig om naar te kijken. We gaan nog even bij onze tent in de zon zitten, Susanne wil natuurlijk wel enige kleur op haar kuiten krijgen :-).

Om kwart voor vier verzamelen we. De laatste activiteit is een wandeling met leeuwen. Twee keer per dag mag een tweetal leeuwen buiten de hokken rondlopen, waarbij een groep toeristen ze vergezeld. We krijgen voorafgaand aan de wandeling een uitgebreide instructie van dingen die we vooral wel en vooral niet moeten doen: als je aangevallen wordt, moet je vooral niet wegrennen, maar rustig blijven. Oké, we zullen het onthouden...!

We lopen een stukje en komen dan bij het hok van de leeuwen aan. De leeuwen die we meenemen voor een wandeling zijn 8 en 10 maanden, dus ook niet volwassen. De leeuwen mogen tot 18 maanden mee wandelen, daarna niet meer. Het verschil tussen de kleintjes vanmorgen en de oudste vanmiddag is groot; de oudste begint zich al echt anders (minder speels) te gedragen.

We wandelen zo'n beetje een uur met de leeuwen. De begeleiders zorgen ervoor dat ze in beweging blijven, dan wel niet te ver vooruit lopen. Als we in de buurt van een ander leeuwenverblijf komen en een van de leeuwen in het verblijf een brul laat horen (waanzinnig trouwens!!), zetten beide het op een rennen (Free Willy!). De begeleiders er achter aan :-). Na een paar minuten zie we ze in het midden van een pad netjes op ons wachten. Weer een geweldige ervaring!Volgens mij hebben we nog nooit zoveel foto's op een dag genomen!

Ondertussen is de zon alweer onder (17.45 uur) en begint het weer af te koelen. Vanavond nog even bij het kampvuur om warm te blijven en dan weer op voor een koude nacht!