Nog een extra dag in Beira...

09 augustus 2011

Om te beginnen vandaag een citaat uit de Bradt-reisgids: “Beira has a terrible reputation, tousists, expats and Mozambiquans all worn against visiting the city and it is important to be on your guard”. Je zal er maar zitten en wij zitten er, nu eigenlijk al een dag te lang. We vinden trouwens dat het eigenlijk nog wel meevalt met Beira. Overdag voelen we ons in geen enkele plaats die wij bezoeken onveilig. Eigenlijk kunnen we overal goed wandelen, zonder dat er iets onveiligs lijkt te gebeuren. Het is vervallen, het ziet er niet heel amusant uit en mooi kan je Beira zelden noemen. Toch is het niet zo dramatisch als de eerste zin in de reisgids.

Bij het (zeer bescheiden) ontbijt ontmoeten we nog een Nederlands stel. Je komt ze ook overal tegen... Zij trekken door richting het noorden en wij zitten hier nog een dag vast, tenminste: zo voelt het. We besluiten eerst naar het kantoor van LAM te lopen. We willen zeker weten dat de vlucht nog gaat. Dat blijkt het geval. Een beetje opgelucht verlaten we het kantoor. We merkten gisteren al dat de lucht hier een stuk vochtiger is dan in Zimbabwe, waarschijnlijk omdat we aan de Indische Oceaan zitten. Gevolg is dat we beide nogal zweten. Eerst even nieuwe deo kopen :-)!

We wandelen de rest van de ochtend een beetje doelloos door de stad. Nou ja, doelloos.. We willen graag nog wat foto's van Beira en de mensen op straat nemen, maar dat blijkt hier nogal gevoelig te liggen. Zeker niet iedereen wil op de foto. Een op eerder vakanties gebruikte truc (doen alsof je poseert en vervolgens naast de persoon inzoomen op wat je wil fotograferen) doet het ook hier goed. Het voorkomt een hoop gedoe en we kunnen fotograferen wat we willen. Als we het rondslenteren zat zijn gaan we even op het centrale plein zitten om te kijken wat we gaan doen. Er blijkt ook nog een oude vuurtoren aan de rand van de stad te zitten, een mooie plek om te bezoeken!

We zoeken de centrale taxi-standplaats op, wat nog niet meevalt. Taxi's zijn vaak gewone auto's, zonder enig kenmerk. Een taxi-standplaats ziet er dus hetzelfde uit als een parkeerplaats. Via wat mensen op straat komen we toch naast een taxi te staan, de chauffeur is er nog niet. De jongen die ons gebracht heeft fluit een paar keer op zijn vingers en de chauffeur komt letterlijk aangerend. Waarschijnlijk over-enthousiast van een nieuwe rit maakt hij al rennend per ongeluk een gigantische buikschuif. Met een smak komt hij recht op zijn buik terecht. Het is toch wel een heel grappig gezicht 8-)... Hij brengt ons voor 300 Metical naar de vuurtoren.

Bij de vuurtoren blijken nog twee zwaar verroeste scheepswrakken te liggen. De oceaan is helder blauw, het strand mooi geel en de scheepswrakken roestbruin. Met het zonnetje erbij is het al-met-al een bijzonder plaatje. Het plan was om vervolgens terug te wandelen naar Club Nautico, waar we gisteravond gegeten hebben, om daar te lunchen. Teruglopen was het idee. Bij de vuurtoren blijkt ook een opstap plaats te zijn voor Chapa's, de volgepropte busjes van Mozambique. We horen dat we voor 5 Metical per persoon (12,5 eurocent!!!) naar de club kunnen rijden. Voor dat geld gaan we natuurlijk niet lopen! We stappen in er rijden mee. Bij het uitstappen betalen we de 10 Metical.

De rest van de middag gaan we eigenlijk bar in, bar uit. Het grootste deel van de 'toeristische attracties' hebben we gezien, veel meer is er niet te doen. We eindigen in de Beira Bar, net als twee dagen geleden. Hier bekijken we eerst weer hoe de boulevard tot leven komt en de zon onder gaat. Na het eten gaan we terug naar het Guest House, morgenochtend loopt de wekker vroeg af. Als alles goed gaat zijn we om 7.30 uur op het vliegveld voor onze langverwachte vlucht naar Pemba!