Dag 3, Manila & Marikina

Dag 3, Manila

Onze jetlag is nog niet volledig weg, vannacht hebben we gezellig van 2 tot 4 uur ‘s nachts wakker gelegen. Uiteraard hebben wij ons gedurende die tijd prima vermaakt... ;-)

Het aparte is dat je ‘s ochtends om 9 uur nog zo vast als een rots (kei :-) slaapt. Met moeite komen we het bed uit... Als dat toch gelukt is, ontbijten we in het hotel en gaan weer de straat op.

Om als eerste een gerucht te ontkrachten: nee, niet iedereen op de Filipijnen heeft een geweer. Toch gaan wij er vanuit dat ‘simpele’ bewakers van pinautomaten, banken en andere gebouwen niet voor niks met een shotgun (!!) in hun handen staan.. Gisteren keken we er nog wat vreemd van op, maar ondertussen begint het al een gewend gezicht te worden. We hebben nog niet het lef gehad om er een foto van te maken, maar dat gaat in de loop van de komende dagen zeker weten gebeuren.

We bezoeken ‘s ochtends het Nationaal Museum, wat op loopafstand van het hotel ligt. Het museum is zeker het bezoeken waard, maar wij vermoeden dat ze we ontzettend blij zijn dat Nederlanders in 1600 een Spaans schip naar de bodem van de Manila-baai hebben laten zinken, want anders viel er niet bar veel over de rest van de geschiedenis te vertellen. Het gebouw is prachtig en doet een beetje denken aan de praalgebouwen die we op eerdere vakanties hebben gezien: groot, statig en met een mooie uitstraling.

Na dit bezoek stappen wij in een taxi die ons naar Marikina brengt, zo’n 10 kilometer vanuit het hotel. Marikina is een van de wijken van Manila, maar voelt als een compleet andere stad. In Marikina is het schoenenmuseum rond Imelda Marcos gevestigd, wat na aankomst trouwens niet heel bekend is. De taxi zet ons af op de plek waar ook alle Jeepney’s stoppen en we mogen het van daar uit zelf verder uitzoeken...

Omdat het net (vreselijk) is gaan regenen, wandelen we eerst wat over de lokale markt, welke overdekt is en wandelen daarna in de motregen naar het museum. In het museum staan ‘slechts’ 800 van de in totaal 3000 paar schoenen die mevrouw Marcos bezat. Het is voor mij zelfs de vraag wat je met zo veel schoenen moet, het verschil tussen sommige paren is soms slecht te zien. Er zitten daarnaast ook prachtige exemplaren tussen. Na het bezoek lopen we nogmaals over de markt. Zo te merken is Marikina geen ‘tourist hotspot’, de mensen kijken ons weer wat vreemd aan, maar zijn wel ontzettend vriendelijk!

Voor de terugweg wilden wij ook een taxi nemen. Bij het instappen deed hij al wat moeilijk over Rizal Park, waar het hotel vlakbij is, maar als wij 100 peso en 20 minuten file verder zijn, laat hij ons weten dat hij terug gaat.... Sta je dan langs iets wat nog het meeste op een file rijdende snelweg lijkt. Als een motor-zijspan-taxichauffeur vraagt waar wij heen willen, wijst hij ons naar een straat iets verder op, daar schijnen de jeepney’s naar Quiapo te rijden, wat weer redelijk in de buurt van Rizal Park is. Omdat we vanmorgen ruim een uur in de taxi hadden gezeten, maakten wij ons op voor een hele zit in een jeepney, wat ook bleek te kloppen. We zaten uiteindelijk bijna 1,5 uur in de jeepney, wat vermoedelijk zo’n jaar van ons leven gaat kosten. De uitlaatgassen waren echt verschrikkelijk, zo erg zelfs dat onze ogen zeer begonnen te doen, terwijl de jeepney eigenlijk gewoon open is. Het resultaat van het snuiten van de neus laat zich raden..

De Filipijnen zijn overigens bijzonder goedkoop, goedkoper dan we verwacht hadden. 50 peso is iets minder dan een euro en met een biertje van 55 peso zit dat nog aan de goede kant van de streep (97 euro-cent). Voor eten zijn we gemiddeld tot nu toe zo’n 150 peso kwijt, dus voor 3 euro p.p. per gerecht eten we heerlijk! De maaltijden zijn trouwens niet heel groot, maar de gemiddelde Filipijn is volgens mij ook 1,60 meter... Waar moet die een t-bonesteak van 500 gram laten?? Toegang tot een museum is ongeveer 50 peso en de jeepney van 1,5 uur koste ons 18 peso p.p. (en een levensjaar). Op zich niet slecht toch?

Morgenochtend gaan we vroeg op, we vliegen van Manila naar Legazpi om de reis richting het zuiden (en de opdoemende tyfoon) in te zetten. Hopelijk slapen we vannacht nog een beetje, de aanstormende tyfoon brengt slecht weer, wat er hier voor zorgt dat de straten blank staan en de donder en bliksem de avond verlicht.


p.s. we drogen net de tranen om alle reacties. Heel grappig!! Jullie weten toch dat wij ook met ideeen voor onze eigen tuin bezig zijn hè?!