Dag 11, Cebu

Dag 11, Cebu

Hallo vanuit Cebu, de tweede stad van de Filipijnen! De stad wordt vaak vergeleken met Manila, al is het een stuk kleiner, maar op zich snappen wij de vergelijking wel.

Vanmorgen hebben wij na het ontbijt in Tacloban de jeepney richting het vliegveld genomen. We twijfelde nog even of we op het vliegveld zouden ontbijten, maar achteraf was het een goede keuze om de in de stad wat te eten; echt groot is het vliegveld niet te noemen. Net als alle andere westerse reizigers zijn wij ruim op tijd en vanwege het ontbreken van zitplaatsen nemen we op de grond plaats om te zien hoe de ene na de andere Filipijn veel te laat komt voor vluchten en daarna toch nog aan boord van een Tiger Air vlucht komt. Als 1.5 uur voor de vertrektijd onze incheckbalie open gaat, gaan we in de rij staan. Met iets wat meer op een kassabon dan een boarding pass lijkt lopen we naar de terminalfee balie, waarna we in de pre-boarding ruimte komen. Probeer je vooral niet al te veel voor te stellen.

We nemen plaats en zien dat er gratis wifi is. Je moet we altijd even kijken of het ook echt werkt, maar dat blijkt het geval! We plaatsen snel de vorige twee verslagen + wat foto’s, dat is toch mooi weer gelukt! We vinden het opvallend dat we hier in de Filipijnen zo veel problemen met wifi hebben, in de meeste landen gaat het veel soepeler...

Onze vlucht blijkt 30 minuten vertraging te hebben, dus zakken we nog maar even onderuit. Bij het boarden valt al meteen op dat het niet druk is, ik schat dat de vlucht nauwelijks voor de helft gevuld is. Na 30 minuten vliegen landen we in Cebu.

We nemen een taxi de stad in en checken in in het hotel, wat buiten het centrum ligt. We besluiten vanaf het hotel de stad in te lopen, maar omdat het geregend heeft is dat een veel grotere toer dan wij verwacht hadden.. Het is daarbij niet de mooiste wandeltocht van ons leven; links van ons is de haven, met alle bedrijvigheid van dien en links de sloppenwijken. Al met al niet een heel toeristische tocht.

Na 2 km wandelen zijn we dan in het centrum, waar onder een soort party-tenten grote groepen mensen staan te wachten; het is voor ons onduidelijk waarop. Omdat we niet al ons kruit op de eerste dag willen verschieten, houden we het vooral bij kijken en wandelen. We bezoeken ook uptown nog even, waar wij op een dakterras het voorbij razende verkeer bekijken. Ook in die zin doet het aan Manila denken, het zijn jeepney’s en taxi’s die de straten luidruchtig vullen!

Nadat we het dakterras verlaten blijken er buiten een groep hangjongeren te wachten. Ze bedelen om geld en als ze dat niet geven beginnen ze irritant te worden. De afgelopen dagen zijn we wat makkelijker geworden omdat de omstandigheden dat toelieten, maar hier mogen alle voorzorgsmaatregelen weer genomen worden. Een van de jongens ziet Susanne het wisselgeld van de bar nog in haar zak doen en probeert het te pakken, vervolgens probeert hij onze rugzak te openen. Even een keer heel boos reageren zorgt ervoor dat we weer ongestoord verder kunnen lopen, waarbij een voorbij rijdende motorrijder nog opmerkt: protect your valuables! Dat doen wel.

Het idee was eerst om helemaal terug te lopen naar het hotel, maar halverwege houden we het voor gezien; we houden een taxi aan en rijden voor 100 peso (2 euro) terug naar het hotel. Als we checken of er nog een bar of restaurant in de buurt is, geven ze aan dat de SM-mall (echt...!) de beste optie is. De mall ligt een blok van het hotel, maar we nemen maar even een taxi. De mall is gigantisch! we lopen eerst een hele tijd rond en komen dan een bowlingbaan tegen. We laten de kans niet voorbij gaan en huren meteen een baan. Na het bowlen zoeken we een restaurant, wat niet meevalt. De meeste eettenten zijn lokale (Jollibee, Insalal, Chowking of Max’s) of internationale (MacDonalds en Pizzahut) fastfoodketens, waar we niet echt veel zin in hebben. Na lang wandelen komen we een Mexicaans restaurant tegen; waarom niet: Mexicaans in de Filipijnen! We eten er heerlijk!

Vanmiddag is Susanne in de blubber nog bijna onderuit gegaan. Toen ze haar benen en slippers schoonmaakte gooide ze al het wc-papier in de wc. Toen ik daarna nog even faxte naar darmstad was de wc verstopt... Het ontstoppen was een boeiende affaire (Are you Armerican?? Uhh, no...). We vragen na terugkomst nog om een extra wc-rol, die we krijgen als we aangeven dat we de extra kosten (15 peso) willen betalen... Vooruit dan maar :-)