Arslanbob

10 augustus 2012

Je komt niet naar Arslanbob om langdurig door het dorpje te wandelen. Gisteren hadden we de hoogtepunten (te weten een hele kleine bazar en de moskee) al gezien. Vandaag zijn we gaan wandelen. Maar eerst hebben we bij de rivier genoten van een uitgebreid ontbijt.

Rond 10 uur verlaten we de homestay, om eerst even water en lunch te kopen. De lunch van vandaag bestaat uit een soort van chocoladecakejes uit een pak... Via het centrale plein van het dorp lopen we richting de kleine waterval, een steile klim die meteen onze kuiten een voorproefje geeft voor wat ons vandaag te wachten staat.

Bijna bij de waterval verandert het bergpad in een breder pad, met souvenirstandjes, iets wat wij totaal niet verwacht hadden. De waterval is mooi, maar niet heel bijzonder. We klauteren het pad weer terug omhoog, waarbij je meteen weer buiten adem bent. Eenmaal boven lopen we verder naar de plek van het panorama, wat weer een steile klim betekent. Vooraf zijn ons verschillende mooie plekjes uitgelegd, het ontbreekt echter aan een route beschrijving of markering onderweg. Als we van het panorama naar de hoge waterval willen lopen, eindigen we uiteindelijk in het walnotenwoud... Iedereen die we met handen en voeten de weg vragen, wijst ons die kant op. Terwijl we zo'n beetje een half uur door de bomen lopen, krijgen we toch het gevoel dat de waterval niet deze kant op is.. We lopen dus weer terug.

In een dorpje aangekomen zoeken we in ons woordenboekje op wat 'waterval' in het Russisch is (= 'wadapat' voor de geïnteresseerden). Door dit toe te voegen aan de eerder gebruikte handgebaren proberen we nu wel de waterval te bereiken. We voelen ons de chauffeur van gisteren... Als we het vragen aan een man met gereedschap in de ene hand en een baby in de andere hand, krijgt Susanne direct het kind in haar handen geduwd, erg lief. Hij wijst ons de weg, Susanne doet met moeite afstand van de baby en we wandelen verder onder de brandende zon.

Vanuit het niets zien we dan plotseling de waterval in de verte liggen, het einddoel van vandaag is niet meteen indrukkend te noemen :-), hij is vooral smal. We weten nu echter wel zeker dat we de juiste kant op lopen en dat is ondertussen ook heel wat waard! Hoe dichter we bij de waterval komen, hoe steiler het pad. Ondanks dat we behoorlijk wat water ingeslagen hadden, is de voorraad bijna op. Op deze paden en met deze temperaturen is dat absoluut niet handig, het zweet komt uit alle porieen en de hele huid is nat. Gelukkig verkopen ze aan de voet van het steilste pad naar boven thee, wat voor ons de beste thee op aarde is. Vanuit de naastgelegen rivier (van de waterval) wordt water gehaald, gekookt en in een pot met theebladen gedaan. Als we de eerste op hebben, bestellen we een tweede om een van de lege waterflessen mee te vullen. We vervolgen onze wandeling.

Het laatste stuk is zonder twijfel het steilste en zwaarste. Het pad bestaat voornamelijk uit losse stenen, waardoor je ook regelmatig wegglijdt. Regelmatig stoppen we om op adem te komen en de hartslag terug te brengen tot normale snelheden. Na ruim 40 minuten klimmen bereiken we de top! Het uitzicht is prachtig, zowel richting de waterval als richting het dal. Als we weer op adem zijn en wat gedronken hebben, dalen we weer af. Ook dit is een heftige tocht met al die losse stenen, maar we komen ongeschonden beneden.

Als we via een glooiende weg terug naar het dorp lopen, valt het opeens op dat de kuiten van Susanne een kleurtje (rood) gekregen hebben. In tegenstelling tot al eerdere momenten dat haar kuiten van zonlicht mochten genieten (voornamelijk in het buitenland, aangezien daar geen bekenden zijn..) blijken ze dus wel van kleur te kunnen veranderen! De wonderen zijn toch de wereld nog niet uit!!

Bij terugkomst meldt de vertegenwoordiger van de homestays dat we ruim 15 kilometer hebben gelopen en dat bijna een kilometer de hoogte in gegaan zijn. Zo voelt het ook! Rond 18 uur zijn we terug in onze homestay, waar straks weer een heerlijke maaltijd op ons wacht bij de rivier. In die zelfde rivier parkeren wij onze voeten even en wordt een biertje ontdopt. Wat zullen wij vannacht lekker slapen :-)!!